Geschiedenis van de Latijns-Amerikaanse keuken
De geschiedenis van de Latijnse keuken is net zo gevarieerd en smakelijk als de Latijnse cultuur zelf. Met behulp van regionale ingrediënten die inheems zijn voor het land en die tot op de dag van vandaag blijven bestaan, wordt de wereldkeuken gevuld met smaakvolle en kleurrijke smaken.
Traditionele ingrediënten
Inheemse volken in Latijns-Amerika ontdekten dat basisvoedingsmiddelen zoals maïs, pepers en bonen de enige basis vormden voor een grote variëteit aan smaken in allerlei vormen en texturen. Dit zijn ingrediënten die bijvoorbeeld door de Azteken, Maya’s en Inca’s werden gebruikt om de basis te leggen voor hun dagelijkse keuken in de oudheid.
Hoewel gezegd kan worden dat het meest gebruikte ingrediënt maïs is, dat gevormd, verwerkt en gekookt kon worden tot een dik deeg om tortilla’s en tamales van te maken. Andere inheemse ingrediënten zijn cacao, tomaten en avocado’s.
Een bijzonderheid onder deze bronnen is hun veelvoud aan toepassingen en hun aanpassingsvermogen en persistentie in de tijd, omdat het ingrediënten zijn die nu in het grootste deel van de wereld worden geconsumeerd en deel uitmaken van meerdere cultureel diverse keukens.
Spaanse en Portugese invloed
Tijdens de 15e en 16e eeuw had de kolonisatie van Latijns-Amerika door de Spanjaarden en Portugezen een grote invloed op de veranderingen in de keuken. De veranderingen kwamen voornamelijk op twee manieren; de introductie van nieuwe ingrediënten en het doorzetten van nieuwe technieken voor het bereiden van het eten. Enkele van de ingrediënten die werden geïntroduceerd waren tarwe en rijst, olijven en zuivel en verschillende vleessoorten zoals varkensvlees of kip; en de nieuwe technieken die werden geïntroduceerd maakten het mogelijk om deze ingrediënten te frituren en te bakken. Het is vooral de combinatie van de inheemse ingrediënten en de nieuwe die door de kolonisatie werden geïntroduceerd die de weg vrijmaakte voor wat we kennen als de Latijnse keuken, waarbij de smaken die door deze nieuwe elementen werden geïntroduceerd, werden gemengd en uitgebreid.
Andere invloeden. Andere culturen.
Afrikaanse en Aziatische invloeden in de Latijnse keuken mogen niet worden ondermijnd, want van de 16e eeuw tot het begin van de 19e eeuw omvatten de correlaties en economische uitwisselingen die werden vergemakkelijkt door de zeehandel elementen zoals okra en bakbananen, en we kunnen hun invloed zien in gerechten zoals feijoada (Brazilië) en mofongo (Caribisch gebied), die een grote Afrikaanse invloed hebben.
Het wereldwijde momentum van de Latijnse keuken
In de 20e eeuw was er een toenemende wereldwijde interesse in de Latijnse cultuur en gerechten. De internationale erkenning van de Latijnse smaken werd duidelijk toen de populaire consumptie van Latijnse gerechten toenam. We hebben het over de gerechten die we vandaag de dag kennen: taco’s, empanadas, arepas, ceviche en meer.
Vandaag de dag blijft de Latijnse keuken zich ontwikkelen, waarbij traditionele technieken worden gemengd met moderne gevoeligheden, terwijl de wortels worden geëerd en duurzame praktijken worden omarmd. De Latijns-Amerikaanse keuken wordt wereldwijd geprezen en is niet alleen een streling voor het gehemelte, maar getuigt ook van de rijke geschiedenis en culturele diversiteit van de regio.
